Zamek Hallwyl położony jest w szwajcarskim kantonie Aargau w miejscowości Seengen. Jest jednym z najbardziej znanych zamków otoczonych fosa w kraju. W jego wnętrzach utworzono muzeum kantonalne.
Informacje praktyczne:
Miejsce otwarte od 1. kwietnia do 31. października
Koszt biletu: dorośli - 14 fr, dzieci - 8 fr.
Widoczna na zdjęciu wieża została wzniesiona w XII w. i była pierwszym elementem zamku, który powstał. Z trzech stron ową wieżę mieszkalną otaczała fosa. Do wieży należało również małe podwórko, pełniące rolę gospodarczą. W miarę, gdy prestiż rodziny Hallwyl zaczął wzrastać, podjęto decyzję o zbudowaniu „pałacu”. Powstał dwupiętrowy budynek, w którym parter służył do składowania przedmiotów, a na piętrach znajdowały się pokoje mieszkalne.
Za panowania Johansa I. von Hallwyl w XIV wieku zamek zaczął się rozbudowywać. Obszar, na którym znajdowała się wieża wraz z budynkiem mieszkalnym przekształcono w sztuczną wyspę: z trzech stron zamku postawiono odgradzający mur, a całość otoczona została przez czynną fosę. Powstał tym samym ufortyfikowany, dwuczęściowy zamek wodny, do którego dobudowano kaplicę zamkową, oficynę i kolejną wieżę. Postawiono również drugi dwupiętrowy budynek (Das Alte Haus), pełniący funkcje reprezentacyjne.
W 1415 roku w wyniku najazdu zamek został podpalony. Oszczędzono jedynie zamkową wieżę i kilka izb mieszkalnych w najstarszym budynku. Odbudowa trwała kilka lat, a w jej wyniku poszerzono od południa wyspę, na której stoi zamek Hallwyl.
Panujący w późniejszym okresie Dietrich von Hallwyl zlecił ustawienie na tyłach posesji wieżyczek obronnych, które charakteryzują grube ściany i wnęki strzelnicze. Pod koniec XVI wieku zamek był nadal przebudowywany. Pojawiły się schodowe wieże, a elewacje zostały odnowione. Sala balowa uzyskała swój obecny wygląd.
Zamkowy młyn pochodzi z 1637 roku i zajmuje jedną trzecią powierzchni wyspy. Początkowo znajdował się on w dwupiętrowym budynku z kamienia z dwuspadowym dachem, następnie został rozszerzony. Na parterze miały miejsce komory do mielenia, a na piętrze swoje mieszkanie miał młynarz. Obecnie to pomieszczenie jest udostępnione do zwiedzania dla turystów; znajduje się tam muzeum.
W latach 60. XIX wieku doszło do kolejnych przebudowań i prac renowacyjnych za sprawą Hansa Theodora von Hallwyl. Jakiś czas później zlecił on również przekształcenie wyglądu kilku budynków na styl neogotycki. Prace nie zostały jednak ukończone z powodu kryzysu gospodarczego w roku 1874, który doprowadził rodzinę do bankructwa.
Zamek został wykupiony przez mieszkającego w Sztokholmie Waltera von Hallwyl i tym samym trafił ponownie do rodziny założycieli, jednak przez 30 lat nie był zupełnie używany. Dopiero za sprawą żony nabywcy w zamku zaczęło się coś dziać. Zleciła ona bowiem rozpoczęcie prac archeologicznych.
W latach 1910 – 1916 zamek Hallwyl został odrestaurowany. Usunięto wtedy wszelkie neogotyckie modyfikacje, które zdołano zrobić we wcześniejszych latach. Po śmierci męża księżna powołała do życia fundację Hallwyl, która troszczy się o wygląd budynków zamkowego kompleksu. Za jej sprawą zamek został również udostępniony do publicznego zwiedzania.
W 1994 roku zamek przeszedł na własność kantonu Aargau. Stan budynku wymusił przeprowadzenie prac remontowych, które trwały kilka lat. Równocześnie z renowacją budynku rozpoczęło planować, a następnie realizować stworzenie stałej, muzealnej ekspozycji, która przedstawia historię rodziny Hallwyl.
